Әбйәлил районының тәбиғәттең ожмахтай хозур ерендә, өс күл буйында урынлашҡан Өскүл ауылы. Был ауылға килеүселәр Башҡортостанда ғына түгел, ғөмүмән, ер йөҙөндә шундай гүзәл ауылдың булмауы хаҡында белдерә. Һоҡланыуҙан, хайран ҡулыуҙан әйтә был хаҡта улар, әлбиттә. Ауылды уратып алған урман-тауҙар, күлдәр үҙе ни тора! Иң мөһиме – был ауыл кешеләре күңел матурлығы менән ситтәрҙе үҙҙәренә тартып торалар. Миңә ҡалһа, Өскүл – Башҡортостандың ата оптимистары һәм көләкәстәре йәшәгән ауыл. Ауылдың дүрт исеме бар: халыҡ телендә - Өскүл, боронғо исеме – Аһылай, Магнит урыҫтары – Назаркино тип йөрөтә. Ә ошо тирәнең күбәләк ауылы башҡорттары Өскүлде "Һармаҡтар” тип тә атай. Әммә улар был һүҙҙе ошо ауылдың халҡын яратып, үҙ итеп, мәрәкәләп шулай өндәшә. Терпе балаһы "йомшағым” тип өндәшкән һымаҡ инде. Кемдер, ҡасандыр өскүлдәргә "һармаҡ” тигән ҡушаматты көнләшеүҙән әйткәндер ул. Ай-һай, шулайҙыр! Үҙҙәрендә шундай күлдәр, тауҙар, урмандар һәм кешеләр булмағас ни...

                   (Һөйөндөк Аҫыловтың 2005 йыл (22-28 ғинуар)  гәзиттә  яҙып сығарған материалдарынан өҙөк)